KUM VE TAŞ

KUM VE TAŞ





Bu hikayede iki arkadaşın çölde yürüdüğünü anlatır. Yolculuğun bir noktasında bir tartışma olur ve biri diğerine tokat atar. Tokadı yiyen canı acır ama bir şey söylemeden kurma şöyle yazar:



“ BU GÜN EN İYİ ARKADAŞIM BENİ TOKATLADI”



Bir vahaya gelene kadar yürümeye devam ederler ve suya girmeye karar verirler. Tokadı yiyen bataklığa saplanır ve boğulmak üzereyken arkadaşı kurtarır. Boğulmadan kurtulan, kurtulduktan hemen sonra bir taşa şöyle yazar:



“BU GÜN EN İYİ ARKADAŞIM HAYATIMI KURTARDI”



Tokadı atan ve hayat kurtaran sorar:



“Canını acıttığımda kuma yazdın, neden şimdi taşa ?



Diğeri cevaplar:



“Birisi canımızı yaktığında kuma yazmalıyız ki bağışlama rüzgarı silebilsin, ama biri bizim için iyi bir şey yaparsa taşa kazımalıyız hiçbir rüzgar silmesin.”



ACILARINIZI KUMA VE İYİLİKLERİ TAŞA YAZMAYI ÖĞRENİN



Özel bir kimseyi bulmak 1 dakika alır, unutmak ise bir ömür.